Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Η φιλοσοφία μας

Η προσευχή ενός αλόγου

Σε παρακαλώ, να είσαι καλός με μένα,
κι εγώ θα σε υπηρετήσω με περισσή χαρά
και θα σε αγαπάω.

Μίλα μου, η φωνή σου είναι
καλύτερη από τα χαλινάρια.

Μη μου τραβάς τα χαλινά
και μη με χτυπάς με τη βέργα
στην ανηφόρα.
Μη με χτυπάς και μη με κλωτσάς
όταν δε σε καταλαβαίνω,
αλλά δώσε μου λίγο χρόνο,
για να σε καταλάβω.

Μη με νομίζεις ανυπάκουο,
αν δεν κάνω αυτό που μου λες,
ίσως με πονάει η σέλα ή οι οπλές μου.

Κοίταζε τα δόντια μου,
αν δε θέλω να φάω,
ίσως με πονάει κάποιο δόντι.
Ξέρεις τι πόνος είναι αυτός.

Μη με δένεις με κοντό σκοινί
και μη μού κουρεύεις την ουρά
αφού το ξέρεις ότι είναι το μόνο μου όπλο
απέναντι στις μύγες και τα κουνούπια.

Κι όταν κάποτε πλησιάσει το τέλος, αφεντικό μου,
όταν πια δε θα μπορώ να σού δουλέψω,
μη με αφήσεις να πεινάσω και να κρυώσω.

Και μη με πουλήσεις σε άλλον.
Μη με δώσεις σε κάποιον ξένο,
που θα με βασανίσει μέχρι θανάτου
και θα με αφήσει να πεθάνω από την πείνα.
Λυπήσου με και φρόντισε να έχω έναν γρήγορο θάνατο, χωρίς πόνους.
Ο Θεός θα σου το ανταποδώσει, τώρα και στην αιωνιότητα.

̓Όλα αυτά σού ζητώ να μού χαρίσεις,
και μη νομίσεις ότι μού λείπει η ευλάβεια,
αν σού τα ζητήσω
εις το Όνομα Εκείνου, που γεννήθηκε μέσα σε ένα στάβλο.

Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: